زمان همه چیز رو با خودش بشوره و ببره
مثلا وقتی تو پیامکش رو همون لحظه اول میبینی. مثلا وقتی آنلاینی و پیامش تو تلگرام روی صفحه گوشیت نمایش داده میشه. سین نمیشه اما تو خوندیش. اون همینطور منتظره تا بخونی. شاید با خودش فکر میکنه سرت شلوغه. تو میدونی چی نوشته. تو از همین لحظه در جریان حرفهاش هستی. مثلا وقتی بهت زنگ میزنه و همون موقع با اینکه بهش گفته بودی سرکاری، گفته بودی کلاس داری، گفته بودی نمیتونی این ساعت جواب بدی اما یه موقعیتی پیش اومده که میتونی. شاید از کلاس زدی بیرون که آبی بخوری. وسط جلسه کاری خواستی بری بیرون تا هوات عوض بشه. میشه جواب ندی و اتفاقی نیفته. مثلا وقتی میدونی منتظره که پیامت رو ببینه. میدونی دیگه روی پیام دادن به تو رو نداره. نمیتونه بیشتر از این کوچیک بشه. مثلا وقتی ...typing روی صفحه تلگرامت میاد اما پیامی نمیرسه. مثلا وقتی عکسش رو هر روز عوض میکنه تا شاید یه چیزی بگی. مثلا وقتی هردوتاتون افتادین تو چاله سکوتی که هیچوقت فکرش رو هم نمیکردین. مثلا وقتی دل تو دلت نیست و همهاش صفحه وبلاگش، اینستاگرامش یا تلگرامش رو چک میکنی. مثلا وقتی کلاس تموم شده و زده بیرون و چند قدم جلوتر از توئه. مثلا وقتی قطار داره میرسه و اون باید بره. باید سوار شه. مثلا وقتی بلیط اتوبوس تو دستشه و هی این پا و اون پا میکنه. مثلا وقتی آخرین جلسه کلاسیه که این ترم با هم داشتین. مثلا وقتی اتفاقی تو کتابخونه دانشگاه میبینیش. مثلا وقتی مسیرتون تا ایستگاه مترو و اتوبوس یکی میشه و هی قدماتو تند و کند میکنی. مثلا وقتی تو راهرو هربار تو نگاهش میکنی میبینی نگاهش سمت تو بوده. هربار اون نگاهش برمیگرده میبینه داشتی نگاهش میکردی. این وقتها غرور رو بذار کنار. لجبازی نکن. این سکوت کشنده رو بشکن. نذار دیر بشه. نذار که...
- ۹۵/۰۵/۳۰