لافکادیو

یک نام نیست؛ یک سرنوشت است.

لافکادیو

یک نام نیست؛ یک سرنوشت است.

اگه تهران ونیز بود

جمعه, ۲۵ آبان ۱۳۹۷، ۰۱:۱۱ ب.ظ

غروبا که از سر کار برمیگردم حدودا ساعت 5 "تهران من" شروع میشه از رادیو تهران. یکشنبه یا دوشنبه بود که گوش می‌کردم و قاضی می‌گفت اگه تهران ونیز بود قایق‌تو کجا پارک می‌کردی؟ زنگ بزن و به ما بگو. یا به سی هزار نود و چهار پیامک بده. اگه تهران ونیز بود قایقت رو کجا پارک می‌کردی؟ یکی زنگ زد و گفت میبستمش به فلکه گاز جلوی خونه‌مون. یکی گفت ریموت رو می‌زدم می‌بردمش تو پارکینگ. یکی گفت می‌رفتم خیابون مولوی لنگر رو مینداختم، اونجا انقدر سیخ و میخ و این چیزا هست که بالاخره به یه جایی گیر می‌کرد. یکی هم گفت تو حوض حیاطمون و یکی هم گفت چون جلو خونه‌مون جا نبود می‌رفتم میذاشتمش دو تا کوچه بالاتر و تا خونه شنا می‌کردم. منم هی وسط ترافیک پشت ماشینا با خودم می‌گفتم الو سلام، تهران من؟ من قایقم رو جلو در خونه دلبر پارک می‌کردم...

  • ۹۷/۰۸/۲۵
  • لافکادیو